روزهای آخر

امروز بالاخره سمينارم را برگزار کردم و به عبارتی از شرش

خلاص شدم. به اين ترتيب ميتونم از اين به بعد وقت بيشتری را

به اين وبلاگ اختصاص بدم.

به نظر ميرسه که اين روزها آخرين روزهای حضور من در اين

دانشگاه باشه و من بايد بالاخره با اين دانشگاه و گروه خداحافظی

کنم.اتفاقا در چند روز اخير خيلي ها به من ميگن که رضا کم پيدا

شدی ديگه زياد پيدات نيست، من هم ميگم که خب بالاخره بايد به

دانشگاه بدون رضا هم عادت کنيد ديگه !

امسال هم که گروه رياضی در يک اقدام متهورانه تصميم گرفته

دانشجوی دکترا نگيره که درنوع خود اقدام جالبی محسوب ميشه

احتمالا حضرات به اين نتيجه رسيدن که گروه رياضی از نظر

علمی در سطح بسيار بالايي قرارداره و ديگه احتياجی به دانشجوی

دکترا نيست ! به اين ترتيب روز وداع کم کم از راه ميرسه و

ديگه اين صدا در گوشم طنين انداز شده: گودبای امانويل